Veelgestelde vragen

Aan het uitrijden van mest hangen strenge regels, waarop de overheid nadrukkelijk toeziet. Bemesten is toegestaan tussen grofweg februari en september: het zaai- en groeiseizoen. Het is bedoeld om de bodem van de noodzakelijke voedingsstoffen te voorzien waarop de gewassen gedijen. Dumping is niet toegestaan. Gebeurt dit wel, dan is er sprake van een milieudelict. Het aandeel van de lokale landbouw in het gebied op de stikstofneerslag in het Ulvenhoutse Bos is beperkt. De landbouw als geheel heeft wel een belangrijk aandeel in de totale stikstofneerslag.

Verschillende boeren in het gebied zien het telen van paulowniabomen als een realistische optie. Paulownia hoeft na de opstart niet beregend te worden, groeit snel en is hardhout. Het telen daarvan biedt kansen in een markt waar in toenemende mate behoefte is aan biobased (bouw)materialen. In welke mate deze teelt ook vanuit ecologisch perspectief verantwoord is, is nog onderwerp van nader onderzoek en gesprek.

Beregening is soms nodig om de gewassen genoeg vocht te geven. Voor boeren is het vaak een laatste redmiddel, want beregening kost veel geld. Allereerst zal iedere boer proberen om zijn land en zijn gewassen van het noodzakelijke water te voorzien door slimme maatregelen te nemen om het land vochtig te houden. Denk aan stuwtjes in sloten of het verondiepen of dempen van sloten en greppels rond percelen, het actief onderhouden van de bodem of het opvangen van water in een reservoir. Zeker in droge tijden moeten de gewassen regelmatig water krijgen. Dit gebeurt zoveel mogelijk vroeg in de ochtend of laat in de avond. Daartussen kan wel 14 uur zitten waarin de zon nadrukkelijk schijnt. Dan is actieve beregening overdag soms noodzakelijk om de gewassen te beschermen. Het terugdringen van beregening in de directe omgeving van het Ulvenhoutse Bos is een van de maatregelen die we nu onderzoeken.

We onderzoeken op dit moment welke maatregelen rondom de snelwegen een effectieve bijdrage hebben aan het verminderen van de stikstofneerslag op het Ulvenhoutse Bos.

Dit is een van de maatregelen die we aan het onderzoeken zijn. Uit de AERIUS Monitor blijkt namelijk dat de woningen dichtbij het bos een relatief grote bron zijn van de lokale stikstofneerslag in het bos. Bij te onderzoeken maatregelen kijken we ook naar mogelijkheden zoals het stoppen met of verminderen van het gebruik van aardgas. Ook nieuwe technieken op het vlak van verduurzaming nemen we mee.

Het effect van de bomenkap op de (lokale) stikstofopname is niet gemeten. Wel is het zo dat niet alleen bomen, maar ook andere planten CO2 vasthouden. Een grotere biodiversiteit (De verscheidenheid aan leven in een bepaald gebied) en herstel van het natuursysteem kan zelfs meer opleveren wat betreft stikstofopname.

Lees meer over het kappen van bomen

Het grootste deel van de stikstofneerslag in het Ulvenhoutse Bos komt van ver weg. De landbouw speelt hier een grote rol in. Het aandeel van de landbouw in een straal tot 10 kilometer rondom het bos is beperkt.

De grootste lokale belasters zijn het verkeer en overige sectoren waarbij je moet denken aan woningen (energieverbruik) en hobbyvee. Ook de poep en plas van honden zorgen voor een overmaat aan stikstof in het gebied. Omdat die niet via de lucht in het Ulvenhoutse Bos terechtkomen, meet de AERIUS Monitor dit niet.

Bovendien komt er ongeveer 40 procent stikstofneerslag uit het buitenland.

Ja, voor alle soorten bouwprojecten moeten stikstofberekeningen worden gemaakt bij de aanvraag van een omgevingsvergunning. Wanneer het niet is uitgesloten dat het project (significant) nadelige gevolgen heeft voor een Natura 2000-gebied, dan moet een natuurvergunning worden aangevraagd.

Ja, het rekenteam stikstof van de provincie Noord-Brabant neemt het effect van files op stikstofneerslag mee in hun berekeningen.

We verkennen of we deze maatregel kunnen opnemen in het maatregelenpakket. Hiervoor moeten we nog meer onderzoek doen en deze mogelijke afsluiting bespreken met de direct aanwonenden en betrokkenen. We kijken hierbij naar wat het oplevert, met name op het terugdringen van de hoeveelheid stikstof en de verstoring in het bos. Maar net zo belangrijk zijn de nadelen van deze afsluiting. Er moet balans zijn tussen de kosten en de baten. We onderzoeken ook wat de afsluiting van de Huisdreef kan doen met andere verkeersstromen.

Het Rijksinstituut voor Volksgezondheid en Milieu (RIVM) meet stikstofneerslag in heel Nederland, ook in de omgeving van het Ulvenhoutse Bos. Die metingen zijn onder meer terug te vinden in de AERIUS Monitor. De AERIUS Monitor biedt informatie over de totale stikstofneerslag op Natura 2000-gebieden in Nederland en toont aan waar deze neerslag vandaan komt. Het dichtstbijzijnde meetpunt van het RIVM in het Ulvenhoutse Bos ligt in het Mastbos. Op basis van de metingen van het RIVM berekent het rekenteam stikstof van de provincie Noord-Brabant de verwachte effecten van eventuele maatregelen.

Het verbreden van fietspaden heeft verschillende nadelen. Daarom komt dit niet terug in de voorstellen die er nu liggen. Door van de Huisdreef een veilige en aantrekkelijke weg te maken voor fietsers en wandelaars, worden de huidige fietspaden wel ontlast.

Daar gaan we zeker voor zorgen. Of dat ook in het Natura 2000-gebied kan, is nog even de vraag. Mocht dat niet kunnen, dan komt deze plek in het gebied daaromheen.

Er is in de huidige voorstellen geen aparte mountainbikeroute gepland voor het Ulvenhoutse Bos. Het bos wordt nu te intensief gebruikt en we willen juist minder paden. Wel zijn er in de nabije omgeving van het bos diverse mountainbikeroutes te vinden. Mountainbikers kunnen straks natuurlijk wel de gewone fietspadenstructuur gebruiken.

De mens heeft zoveel effect op onze bossen, dat natuurlijk herstel zonder ingrijpen niet meer zal optreden. We zullen bossen veelal blijvend moeten beheren.

Ja, er vindt monitoring plaats. Onder meer op het gebied flora en fauna, (grond)waterstanden en stikstof.

Het klopt dat honden zorgen voor verstoring. Dit is ook naar voren gekomen uit Natuur en recreatie in balans. In de uitvoeringsagenda nemen we hier maatregelen voor op. We onderzoeken nog welke maatregelen dan het meest passend zijn.

Op enkele plekken aan de rand van het bos is beschermde natuur te vinden. Uit Natuur en recreatie in balans blijkt dat (loslopende) honden hier een negatief effect op hebben.

In een deel van de varianten die naar voren zijn gekomen uit Natuur en recreatie in balans is hier al sprake van. Daarnaast onderzoeken we mogelijkheden om een hondenlosloopgebied te creëren op andere locaties in Ulvenhout, (net) buiten de grenzen van het Natura 2000-gebied. Ook hebben we andere locaties als losloopgebied in beeld, zoals bij de Eikenmik.

De genoemde alternatieven zijn voorstellen. Momenteel onderzoeken we een extra alternatief, een hondenloslooproute. De bestuurders van de gebiedspartners beslissen uiteindelijk gezamenlijk welke regels er gaan gelden voor zowel loslopende als aangelijnde honden.

Nee. Uit de resultaten van het rekenteam stikstof van de provincie Noord-Brabant blijkt dat de stikstof die neerkomt op het Ulvenhoutse Bos vanuit verschillende sectoren komt. We zoeken daarom binnen al deze sectoren naar maatregelen.

Dat klopt, maar bij aangelijnde honden is makkelijker om de poep op te ruimen dan bij loslopende honden. Daarnaast zorgen loslopende honden voor veel meer verstoring dan aangelijnde honden.

De hoeveelheid stikstof uit de plas en poep van paarden is minimaal. Paarden eten namelijk geen vlees. Daardoor zitten er aanzienlijk minder fosfaat en stikstof in paardenmest dan in bijvoorbeeld hondenpoep of varkensmest. Dat maakt dat paardenuitwerpselen minder schadelijk zijn voor de natuur. Paardenmest is daarnaast ook een voedselbron voor veel vogels en insecten en kan door een regenbui wegspoelen, waardoor de paardenvijgen in een paar dagen kunnen verdwijnen.

Welke maatregelen we precies gaan nemen om de natuur in het bos beter te beschermen, weten we nog niet. Wel is gebleken uit Natuur en recreatie in balans dat de honden een grote invloed hebben op het bos, waardoor we niet kunnen wegblijven van het inperken van de bewegingsvrijheid van de honden in het gebied.